Sibyller kehanet konusunda becerilere sahip kadınlardır. Genellikle dünyayla Yeraltı’nın arasındaki sınırlarda, tanrılarla insanların biraraya geldikleri yerlerde yaşarlar. Gelecekten haber vermek için tanrılarla olan yakınlıklarını kullanırlar. Sibyllerin en ünlülerinden biri Cumae’de yaşar. Şaşırtıcı derecede genç ve güzel bir kadındır. Hem tanrıları hem ölümlüleri kıskandıran bir güzelliği vardır.
Efsaneye göre Apollon ona ömür bağışlamış, elinde ne kadar kum tanesi taşıyabilirse, o kadar yıl yaşayabileceğini bildirmiş, ama yurduna bir daha dönmemesini de şart koşmuş, Erythreia’ya ayak bastığı gün ölecekmiş. Sibylla da Cumae’ye göçmüş ama günün birinde yurdundan kâhine bir mektup gelmiş, üstünde Erythreia toprağıyla yoğurulmuş bir mühür varmış, kâhin ona dokunur dokunmaz ölmüş. Efsanenin farklı versiyonuna göre Apollon kâhinine gönül vermiş, ağzından çıkacak ilk dileği gerçekleştirmeye söz vermiş. Sibylla da uzun ömür istemiş ama sonsuz gençlik istemeyi unutmuş. Tanrı, onunla birlikte olursa gençliğini de bağışlayacak olmuş ama kız buna yanaşmamış. Bu yüzden de ihtiyarladıkça ihtiyarlamış, buruşmuş, büzülmüş, sonunda bir ağustosböcegi haline gelmiş. Cumae’deki Apollon tapınağında bir kafes içinde kalırmış. Çocuklar ona, “Sibylla ne istiyorsun?” diye sorarlarmış o da, “Ölmek istiyorum” cevabını verirmiş. Sonunda sadece sesi kalmış.